Postulat

1 sierpnia 1925 [4], mając wymaganą kwotę, wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia i rozpoczęła postulat. W klasztorze pełniła obowiązki kucharki, ogrodniczki i furtianki [11]. W sierpniu tego samego roku, wyjechała do willi letniskowej Zgromadzenia w Skolimowie [6] [11]. Podczas pierwszego etapu jej życia klasztornego mistrzynią postulatu była m. Janina Olga Bartkiewicz [5]. Ostatnie miesiące postulatu odbyła pod kierunkiem m. Małgorzaty Gimbutt [6] w domu nowicjatu w Józefowie pod Krakowem (obecne Łagiewniki), dokąd przyjechała 23 stycznia 1926.

Obłuczyny i pierwsze śluby zakonne

30 kwietnia 1926 uczestniczyła w obłóczynach. Przyjęła czarno-biały habit oraz imię Maria Faustyna [4] [12]. Swój dwuletni nowicjat w charakterze Siostry rozpoczęła pod kierunkiem Marii Józefy Brzozy [12]. 30 kwietnia 1928 złożyła pierwsze śluby zakonne (czystości, ubóstwa i posłuszeństwa), składane na rok i ponawiane każdego roku, aż do czasu złożenia wieczystej profesji [6] [13]. Uroczystościom przewodniczył bp Stanisław Rospond. Do klasztoru w Łagiewnikach przyjechali też rodzice siostry Faustyny [5].

Śluby wieczyste

W czerwcu 1929, po pobycie w Wilnie i w warszawskim domu przy ul. Żytniej, zamieszkała w nowo powstającym klasztorze na Grochowie, przy ul. Hetmańskiej [6] [13]. Rok później przyjechała do Płocka, gdzie w domu klasztornym przy Starym Rynku przebywała ponad dwa lata. Wykonywała tam obowiązki sprzedawczyni w sklepie piekarniczym. Przez kolejne lata wyjeżdżała pracować m.in. do Kiekrza i Białej [6] [13]. 1 grudnia 1931 Faustyna rozpoczęła III probację pod kierunkiem m. Małgorzaty Gimbutt. Dwa lata później udała się do Krakowa, gdzie 1 maja 1933 złożyła śluby wieczyste. Ceremoniom przewodniczył bp Stanisław Rospond [6] [14].

Przesłanie Miłosierdzia Bożego

27 maja 1933 wyjechała do Wilna, z którego skierowała w świat przesłanie Miłosierdzia Bożego [15], przebywając tam z przerwami do 1936 [6] [16]. Zajmowała się tam przyklasztornym ogrodem [17]. 21 marca 1936 Maria Faustyna Kowalska została przeniesiona z domu zgromadzenia w Wilnie do Walendowa, a po kilku tygodniach do Derd. Na ostatnie miejsce przeprowadzki wyznaczono jej dom w Krakowie, dokąd przyjechała 11 maja 1936 i przebywała aż do śmierci [6].

Trumna z relikwiami św. Faustyny Kowalskiej w Krakowie - Łagiewnikach

Zmarła 5 października 1938 o godzinie 22:45 [6] [34] w klasztorze w Krakowie - Łagiewnikach, do ostatniej chwili zachowując świadomość [34]. Przy jej śmierci obecne były s. Amelia Socha i s. Eufemia Traczyńska [6]. 7 października 1938 odbył się pogrzeb Faustyny. Mszę świętą odprawił ks. Władysław Wojtoń SJ oraz ks. Tadeusz Chabrowski SJ. Na uroczystości nie był obecny nikt z rodziny, gdyż zmarła nie chciała narażać ich na koszty podróży [6]. Została pochowana w grobowcu na cmentarzu zakonnym w Łagiewnikach. 25 listopada 1966 jej szczątki przeniesiono do kaplicy klasztornej [35].

https://pl.wikipedia.org/wiki/Faustyna_Kowalska